Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ: ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ...

"Καθ' ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω Σε, καί αίνέσω τό ὄνομά Σου..." Με την ανοχή του Θεού, (Πατέρα μας), όλοι εμείς, βρισκόμαστε στην επίγεια ζωή. Ανήκουμε επομένως στη Στρατευομένη Εκκλησία. Η Εκκλησία μας αναφέρει: "Μή πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντες οὐδέ ἐπί υἱούς ἀνθρώπων ἐν οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία" ( Ψ. 145,3) πρέπει να μας συγκλονίζει και να μας προβληματίζει. Ο Χριστός είναι ο Μόνος Σωτήρας. Ολόκληρη η ζωή Του είναι μια σωτήρια θυσία για μας. "Οὐκ ἦλθον διακονηθῆναι ἀλλά διακονῆσαι..."(Μάρκ. Ι' 45) μας είπε ο Ίδιος. Εμείς πως ανταποκρινόμεθα στην αγάπη και στη θυσία του Κυρίου; Είναι η ζωή μας ολόκληρη ζωή πίστεως και υπακοής σε Εκείνον; Μήπως είμεθα χριστιανοί της Κυριακής και της μεγάλης Εορτής; Γνωρίζομε άραγε πως ο χριστιανός αγωνίζεται, προσεύχεται και γιορτάζει κάθε μέρα; Γνωρίζουμε πως η εβδομάδα ολόκληρη είναι μια επταήμερη γιορτή που μπορεί να μας διδάξε, να μας οδηγήσει να μας ανεβάσει πνευματικά και να μας σώσει; Νομίζω αδελφοί μου, πως είναι χρήσιμο να γνωρίσουμε την Εβδομάδα και να προσπαθήσουμε να την αξιοποιήσουμε πνευματικά σαν επταήμερη γιορτή.